با رسیدن به ایستگاه پایانی فصل فوتبال باشگاهی اروپا، چشم‌ها به مونیخ دوخته شده؛ جایی که شام آخر فصل در انتظار دو تیم با سبک‌هایی کاملاً متفاوت است: اینترمیلان از ایتالیا و پاری‌سن‌ژرمن از فرانسه.

امین یزدانی، کارشناس و تحلیل‌گر فوتبال، در خصوص بازی پایانی فصل فوتبال اروپا که شنبه شب بین دو تیم اینتر میلان و پاری‌سن‌ژرمن در ورزشگاه مونیخ آلمان برگزار می‌شود، گفت:

انریکه و اینزاگی؛ دو روایت متفاوت از فوتبال مدرن هستند. لوئیس انریکه با تیمی بدون ستاره‌های پرزرق‌وبرق گذشته اما منسجم و خلاق، به دنبال ثبت نام خود در تاریخ باشگاه پاریسی است. در مقابل، سیمونه اینزاگی می‌کوشد با اقتباس از میراث هلنیو هررا و ژوزه مورینیو، چهارمین فصل درخشان را برای نراتزوری رقم بزند.

 

نبرد تاکتیک‌ها؛ سازمان ایتالیایی در برابر مالکیت اسپانیایی

اینتر با آرایش پایه ۳-۵-۲، به‌ویژه در فاز دفاعی، لایه‌هایی فشرده و بسته را تشکیل می‌دهد و در ضدحملات، مرگبار ظاهر می‌شود. در سوی دیگر، پاریسی‌ها با ترکیب پایه ۴-۳-۳، در فاز مالکانه با استفاده از چرخش توپ، پاس‌های عمقی و ارسال‌های پشت دفاع حریف، موقعیت‌سازی می‌کنند.

 

نقاط قوت افعی‌ها:

نراتزوری‌ها تجربه موفقی مقابل تیم‌هایی با سبک مشابه پاری‌سن‌ژرمن دارند. اینزاگی در فاز تهاجمی روی وینگ‌بک‌هایش حساب ویژه‌ای باز کرده و حرکات تورام و مارتینز در خط حمله، بارها خط دفاعی حریفان را به زانو درآورده است. در میانه میدان، سه‌ضلعی چالهان‌اوغلو، بارلا و میخیتاریان با کارایی بالا، قلب تاکتیکی اینتر را تشکیل می‌دهند.

چالهان‌اوغلو به‌عنوان پست شش مدرن، علاوه‌بر بازی‌سازی، با شوت‌هایش نقش تمام‌کننده را هم ایفا می‌کند. بارلا در راست و دامفریز، زوجی مؤثر می‌سازند و میخیتاریان با دوندگی و توپ‌گیری، وظایف دفاعی و تهاجمی را توأمان اجرا می‌کند.

 

مأموریت خاص پاریسی‌ها:

انریکه با تیمی جوان و تاکتیکی، تمرکزی ویژه روی پاس‌کاری از عقب زمین دارد. دمبله در نقش مهاجم نوک کاذب، پس از انتقادهای اولیه، حالا به مهره‌ای کلیدی در خلق موقعیت تبدیل شده است. همکاری او با گوارتسخلیا، حکیمی و دوئه، خط حمله‌ای سریع، غیرقابل پیش‌بینی و خلاق ایجاد کرده که برای هر خط دفاعی دردسرساز است.

در میانه میدان، سه‌ضلعی ویتینیا، روئیز و نوس، انسجام مثال‌زدنی دارد. ویتینیا، بازی‌ساز و پل ارتباطی خطوط است، روئیز با تسلط بر ریتم بازی، ضرب‌آهنگ تیم را کنترل می‌کند و نوس جوان پرتغالی، با دوندگی بالا و قطع توپ، توازن لازم را به ترکیب می‌بخشد.

 

قدرت ضربات ایستگاهی و دوئل در جزییات:

میانگین قدی بازیکنان اینتر برتری آشکاری نسبت به رقیب دارد؛ موضوعی که می‌تواند روی ضربات ایستگاهی تعیین‌کننده باشد. در مقابل، تحرک، سرعت و غافل‌گیری پاریسی‌ها در کناره‌ها، سلاح اصلی آنهاست.

تکلیف جام در دستان جزییات

این بازی، مصاف مستقیم دو مکتب فکری متفاوت در فوتبال است. تیمی که اشتباه کمتری داشته باشد و بهتر از لغزش‌های حریف بهره ببرد، جام قهرمانی را بالای سر خواهد برد. جزییات، همان نقطه‌ای است که می‌تواند سرنوشت این نبرد را تعیین کند.

 

چه کسی تاریخ را خواهد نوشت؟

آیا اینزاگی با الهام از گذشته درخشان اینتر، افعی‌ها را به افتخار جدیدی می‌رساند؟ یا انریکه، پس از ناکامی با اسپانیا، در پاریس قصه‌ای نو خواهد نوشت؟ پاسخ در ۹۰ دقیقه‌ای رقم خواهد خورد که شاید شبیه هیچ‌کدام از فینال‌های پیشین نباشد.

 

نکته تاریخی:

اینتر با سابقه درخشان در لیگ قهرمانان اروپا، به‌ویژه با قهرمانی تاریخی‌اش در سال ۲۰۱۰ با هدایت مورینیو، یکی از پرافتخارترین تیم‌های ایتالیا محسوب می‌شود. در مقابل، پاری‌سن‌ژرمن هرچند در دهه اخیر به‌واسطه سرمایه‌گذاری قطری‌ها به یک قدرت بزرگ تبدیل شده، اما هنوز به دنبال اولین قهرمانی اروپایی خود است.

جمع‌بندی:

فینال پیش‌رو نه‌تنها تقابل دو نسل و دو سبک است، بلکه آغازگر یک رقابت تاریخی جدید میان اینتر و PSG نیز خواهد بود. نخستین دوئل رسمی این دو تیم، می‌تواند برای سال‌ها در ذهن هواداران فوتبال باقی بماند.