به گزارش راوی کار از روابط عمومی نشر عنوان، رمان «دیوکشی» با شخصیت‌های تخیلی و افسانه‌ای، روایتی ماجراجویانه و هیجان‌انگیز دارد که در میانه تاریخ ایران و در قرن چهارم هجری روایت می‌شود. نشر عنوان در معرفی این اثر آن را روایتی ناب و نو از رویکرد ادبی و داستان‌پردازانه به تاریخ و جغرافیای ایران قدیم دانسته است. رمانی که مولف آن با بهره‌مندی از ظرافت‌ها و ظرفیت‌های ادب و فرهنگ ایرانی تصویری بدیع از موجودات تخیلی و سفرهای شگفت‌آور در محیطی آشنا با انسان ایرانی خلق کرده است.

ابوالفضل منفرد، نویسنده رمان «دیوکشی» متولد ۱۳۵۵؛ نویسندگی را از خانه داستان سرو قم آغاز کرده و تاکنون چند عنوان کتاب از وی منتشر شده است.

رمان «دیوکشی» داستان فَرُّخان پسر امیر شهر بُندَرَخش است که در پی طلسم شدن این شهر و دزدیده شدن الماس سیاه توسط «غولان» در جستجوی آن به جنگ وگریز طولانی مشغول می شود و الماس سیاه را به کمک درویش پیدا می‌کند. با لمس الماس سیاه نیمی از بدناو شبیه غولان می‌شود. او همیشه نیمی از صورت خود را می‌پوشاند تا دیگران از او نگریزند. فرخان و درویش پس از گذشتن از جنگل اوهام به شهر ریمی‌رسند و در آن‌جا با فردی به نام «ابوسعید» آشنا می‌شوند که برای عبور از دروازه ری به آن‌ها قول مساعد می‌دهد اما در روز موعود به آن‌ها خیانت می‌کند.

فرخان ابوسعید را می‌کشد و با دو تن از افراد او به سمت بندرخش می‌روند. آن‌ها از بیابان عبور می‌کنند و به واحه‌ای می‌رسند که غولان آدم‌های آن را کشته یا به اسارت گرفته. فقط زنی به نام «ماه‌ منیر» از آن میان زنده مانده است. آن‌ها پس از عبور از واحه‌ای دیگر به قلعه‌ای می‌رسند و فرخان دوباره با غولان روبرو می‌شود. در فصل آخر فرخان به بندرخش بازمی‌گردد و پس گذاشتن الماس سیاه در برج سفید، مردم بندرخش زندگی خود را بازمی‌یابند و فرخان برای پس گرفتن صورت خود راهی دماوند می‌شود.

رمان «دیوکشی»، در ۳۰۲ صفحه، قطع رقعی با جلد سخت و به شکل نفیس همراه با نقشه سفر و واژه‌نامه اختصاصی در نشر عنوان برای علاقه‌مندان به ادبیات داستانی و رمان‌های مهیج و تخیلی منتشر شده است.