در روزگاری که موج مهاجرت نخبگان، یکی از چالش‌های جوامع در حال توسعه به شمار می‌رود، هنوز کسانی هستند که با وجود دشواری‌ها و کمبودها، انتخابشان ماندن و ساختن است. نخبگانی که باور دارند آینده روشن، نه در فرار از مشکلات، بلکه در ایستادگی و تلاش برای تغییر شکل می‌گیرد.

به گزارش سرویس اجتماعی راوی کار، این افراد با تکیه بر دانش، اراده و روحیه‌ی خدمت، می‌کوشند در عرصه‌های علمی، فرهنگی و ورزشی، سهمی در آبادانی کشور داشته باشند. آنان معتقدند مهاجرت، هرچند ممکن است مسیر پیشرفت شخصی را هموارتر کند، اما نمی‌تواند پاسخی پایدار برای رفع چالش‌های ملی باشد.

در میان این چهره‌ها، علیرضا عباسی از نخبگان برجسته علم ورزش جهان، نمونه‌ای از این تفکر و رویکرد است.

او با وجود پیشنهادهای متعدد از کشورهای خارجی برای همکاری و اقامت، تصمیم گرفت در ایران بماند و به گفته خودش، «به‌عنوان یک سرباز، در مسیر خدمت به جوانان و ارتقای علم ورزش کشور» تلاش کند.

عباسی معتقد است: «شاید نتوانیم گذشته را تغییر دهیم، اما می‌توانیم در ساختن آینده‌ای بهتر برای کشور خود سهیم باشیم.» او با وجود ناملایمت‌ها و کمبود امکانات، ایستادگی را برگزیده و خدمت به وطن را وظیفه‌ای الهی و اخلاقی می‌داند.

چنین نخبگانی با باور به توان درونی ملت و اتکا بر ایمان و پشتکار، نشان می‌دهند که ساختن فردای بهتر، از ماندن و خدمت کردن آغاز می‌شود، نه از کوچ کردن.