معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، تعداد مبتلایان قطعی تب دنگی در این استان را ۱۵ نفر اعلام کرد.

به گزارش راوی کار به نقل از روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی استان هرمزگان، یحیی میرزاده روز پنجشنبه افزود: بهترین راه مقابله با تب دنگی، کنترل رشد و تکثیر پشه آئدس است، که از طریق بهسازی محیط و حذف آب‌های راکد مانند آب کولرهای گازی، زیر گلدان‌ها، لاستیک‌های بدون استفاده و قایق‌ها، ممکن است.

وی اظهار کرد: تلاش‌های بسیاری در استان هرمزگان برای کنترل پشه آئدس و جلوگیری از تخم‌گذاری آن ادامه دارد و همه دستگاه‌ها موظف به همکاری در کنترل این بیماری هستند.

معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان تصریح کرد: بیماری تب دنگی از طریق تماس مستقیم یا تنفس منتقل نمی‌شود، بلکه پشه آلوده آئدس پس از نیش زدن فرد بیمار، عامل انتقال بیماری به دیگران است.

میرزاده از مردم خواست در صورت مشاهده علائم تب دنگی مانند تب ناگهانی، درد عضلانی و مفصلی، سردرد شدید و جوش‌های پوستی، فوری به نزدیک‌ترین مرکز بهداشتی مراجعه کنند.

وی خاطرنشان کرد: اکنون درمان قطعی برای تب دنگی وجود ندارد و بیشتر اقدامات بر کاهش علائم بیماری متمرکز است؛ بیماران باید استراحت کافی داشته و مایعات فراوان مصرف کنند و استفاده از داروهای تب‌بر و ضد درد مانند استامینوفن توصیه می‌شود اما در موارد شدید، بیماران نیاز به مراقبت‌های ویژه و بستری در بیمارستان دارند.

این در حالیست که روز گذشته همین منبع، تعداد موارد مشکوک را ۴۰۰ نفر و مبتلایان قطعی را ۲ نفر اعلام کرده بود، که به نظر می رسد طی ۲۴ساعت گذشته تعداد بیشتری از موارد مشکوک، ابتلای قطعی تشخیص داده شده ‌اند.

به گزارش راوی کار، تب دانگ از طریق پشه‌های آئدس (Aedes Mosquitoes) منتقل می شود.

این بیماری در صورتی که به موقع تشخیص داده نشود و برای درمان آن اقدام مناسب صورت نگیرد، در مدت زمان کوتاهی، فرد مبتلا را با خطر مرگ مواجه می کند به همین دلیل بسیاری از پزشکان این بیماری را تب استخوان شکن (Breakbone fever) می‌ نامند.

تب دانگ، یک بیماری حاد است که ناگهان ظاهر می شود و در مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیر یافت می شود.

این بیماری دارای علائمی مانند سردرد، تب، خستگی، درد مفاصل و عضلات، ورم غدد لنفاوی، بثورات پوستی، خونریزی لثه ها، درد شدید در پشت چشم و قرمز شدن کف دست ها و پاها است.

شکل شدید این بیماری، تب دانگ خونی نام دارد و می تواند باعث خونریزی شدید از بینی و یا لثه ها، تاول های قرمز و یا بنفش رنگ در زیر پوست، مدفوع سیاه و سفید، کبود شدن، افت فشار خون و مرگ شود.

پشه آئدس در ۳۰ سال گذشته در جهان گسترش یافته که ناقل بیماری «تب دانگی»، «چکین»، گونیا» و «زیکا» است و واکسن و درمان قطعی ندارد.

در این بیماری‌ها ویروس ۱۰ تا ۱۲ روز وارد بزاق بیمار می‌شود و این بیماری به نسل‌های آینده نیز منتقل می‌شود.

پشه «آئدس» در پاکستان، کشورهای آسیایی و برخی از کشورهای حاشیه جنوبی خلیج‌فارس دیده شده است.

این پشه دارای ۲ بال فعال و یک جفت بال تحلیل رفته به نام هالتر، خرطوم بلند با قطعه های دهانی گزنده، مکنده در جلو سر، وجود فلس‌های کوتاه و متراکم روی سینه، پا و رگ بال‌ها، رگ‌بندی مشخص بال و بندبند بودن روی شکم، پوشیده بودن سینه از فلس‌های قهوه‌ای تیره یا متمایل به سفید است.

لاستیک های فرسوده، قایق های بلا استفاده، ظرف آب پرندگان، ظرف آب زیر گلدان، ظروف زیر آب کولر و هر ظروفی که حتی به اندازه یک قاشق چای خوری آب در آن جمع می شود مکان های مناسبی برای رشد و تکثیر پشه آئدس است.

ورود لاستیک‌های مستعمل، نی‌های بامبوی وارداتی، کالاها و اجناس وارد شده از کشورهای آلوده از طریق کشتی و هواپیما، از جمله راه‌های انتقال و ورود این پشه به کشور است.

ببر آسیایی در هر مرحله خون خواری، چندین نفر را می‌گزد و این تغذیه مکرر، موجب بیماری‌های خونریزی دهنده تب دنگی، چیکونگونیا و ویروس زیکا می شود.