به گزارش خبرنگار فرهنگی راوی کار، متن این نامه خطاب به دکتر امیر حیات مقدم، به شرح زیر است:

مردم اهواز سال ۱۳۸۵را از یاد نمی‌برند، وقتی در دولت نهم حضرت عالی استاندارخوزستان بودید حمایت در ساخت و افتتاح پل روگذر سردار شهید علی هاشمی که به جهت رفع بخشی از ترافیک سنگین، جلوگیری از اتلاف وقت و نیز کم شدن مصرف سوخت فقط نمونه کوچکی از اقدامات ارزنده شما در آن دوران بود.

اکنون در دولت چهاردهم شما نماینده مجلس از حوزه بندر ماهشهر، امیدیه، هندیجان، بندر امام و بخش جولکی هستید. به زادگاه خودتان خوش آمدید. فریاد شما را در خصوص عدم اشتغال جوان‌های بومی در مجلس شنیدیم و نیز برداشت های بعضا نادرست از فهوای کلام شما در خصوص جانب داری از مردم حوزه انتخابیه که ای کاش سال‌ها پیش شروع می‌شد. سنگ اشتغال مردم حوزه انتخاباتی خودتان را به سینه می‌زنید، دست مریزاد، غیر از این از شما انتظاری نیست، درس حقوق خواندید و مدیریت و تصدی امور چندین پست حساس را بر عهده داشتید پس راقم این سطور با خیال آسوده از درک و شجاعت حضرت عالی در مباحث پیش رو سخن می گویم.

جناب سردار حیات مقدم
اکنون سخن از پل خراب شده بین اصحاب هنر و مدیران فرهنگی و هنری شهرستان است که این پل در گمان بنده از عدم آگاهی مدیریت فرهنگی شهرستان و ضعف دانش اداره کل مربوطه منتج می‌شود. آفت بزرگ سیاست زدگی در مدیریت نیم بسمل فرهنگ و هنر در ماهشهر تمام معادلات فکری و نیز منزلت هنرمندان را به هم ریخته است. یادمان باشد تیر خلاص در مغز فرهنگی می‌خورد که قبلا آسیب پذیر شده است. شهری که نیاز به عدالت فرهنگی دارد حالا فقط کلی گوییِ فرهنگی می‌کند بدون در نظر گرفتن مختصات و نتایج هر تصمیم.

برادر عزیز، شما که به فضل الله و توفیق از احوالات شهر با خبر هستید، پس نگذارید شیشه شکیبایی با سنگ تفرقه بدخواهان شکسته و زخم بر تن ما بنشیند.بس است برادر(یک تن و هزار خنجر)به همین جهت از صراحت و شجاعت شما وام می گیرم و حرف‌هایم را بی هیچ حجابی عرض می‌کنم. همه جا بحث کمبود امکانات و اماکن فرهنگی است اما در ماهشهر صحبت از واگذاری این اماکن فرهنگی.چرا؟؟

جناب سردار! مگر نه اینکه یکی از ارکان مهم مدیریت تصمیم عاقلانه در هر شرایط است؟ حالا چه پیش آمده که بدون در نظر گرفتم شرایط قانونی برخی از مواریث و اماکن هنری ماهشهر به بخش خصوصی واگذار می‌شود. همان طور که عرض شد (بدون در نظر گرفتن شرایط قانونی…) ما را به سجایای اخلاقی این مدیران شکی نیست به حمدالله. همه خوبند و معنوی، اما فقط خوب بودن برای تصدی امور کافی نیست؟حالا بحث ما فقط حوزه اشتغال و معاش ماست، یعنی فرهنگ و هنر که هیچ گاه کارشناسانه به آن پرداخت نشده است. ما که دستمان را از اداره کل ارشاد اسلامی خوزستان شسته ایم چرا که ایشان نه دلسوز این اماکن است و نه برایش مهم است که ما در چه وضعیتی به سر می بریم.

سردارمحترم، شوربختانه شغل ما هنر است و نمی‌خواهیم شهر و استان خود را ترک کنیم و قصد مهاجرت نداریم حتی از بی مکانی و بی عدالتی که البته این بی مکانی و عدم عدالت را چندی پیش تجربه کردم (به تلخی). داد این بی عدالتی را ابتدا به اداره کل ارشاد اسلامی استان بردم که ایشان نشان داد که هنوز در زمینه مدیریت فقط تعامل و ریش سفیدی را بلد است. اداره کلی که استاد اختفا، استتار و تظاهر است و لاغیر، عتایش را به لقایش بخشیدم…ما وقتی از کارمان حرف می زنیم در اصل از زندگی خودمان میگویم. مکان کار ما سالن های نمایش است، خانه دوم ماست. ما در همین سالن ها با مردم حرف زدیم و برایشان خاطره ساختم، جایگاه هنری بچه های نمایش ماهشهر در کشور جایگاه کمی نیست. جناب!، اینترنت را مرور کنید ببینید ما چقدر و چند سال زحمت کشیدیم. چهل سال زمان کمی نیست برای اثبات خودمان.

لطفا ما را از نگاه مردم، مطبوعات، جشنواره ها، تلویزیون، تاتر و سینما ارزیابی کنید. همین عرایض را در یکی دو سال پیش به محضر نماینده محترم پیشین بیان کردم البته مجال ندادند ایشان را ملاقات کنیم، با اطرافیانشان در میان گذاشتم که نادیده گرفتند، شهر به یاد دارد که این ما بودیم به روایت تاریخ نچندان دور که در شرایط سخت، سالن های شهر را پر کردیم. امید، نشاط، دغدغه مندی، اقلیم شناسی، آسیب شناسی، پرداختن به معضلات اجتماعی، همه در راستای کارهایی بود که ما در این سال‌ها انجام دادیم. حالا در این مقال نمی‌خواهم از همکاری یا عدم همکاری صحبت کنم که به امید خدا عمری باقی باشد در نامه سرگشاده دیگری آن را به خدمت حضرت عالی و عموم مردم خواهم گفت.
جناب سردارحیات مقدم، گردن ما از مو باریکتر، ما به قوانین احترام میگذاریم، ما یعنی همان شهروندان، حالا اگر مدیران تمکین به قوانین را در تبصرهای بی قانونی به خورد دیگران بدهند چه پیش می‌آید؟ بی شک شما واقفید که تولیت برخی از اماکن هنری در حوزه اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان می‌باشد. حالا برابر اصل   ۴۴قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به بخش خصوصی واگذار شده یا می‌شوند. تکرار میکنم گردن ما از مو باریکتر مقابل این قانون، اما همین قانون توسط اداره و وزارت مربوطه برای واگذاری، ساز و کاری دارد که در تمام ایران لازم الااجراست- البته به غیر از ماهشهر، چرا؟ یادمان باشد که این سالن ها در اصل برای ما ساخته شده اند نه برای کسب درآمد بخش خصوصی، حتی اگر در مدار قانون هم باشد چرا باید یکی از خاطره انگیزترین سالن های نمایش ماهشهر که متعلق به اهالی نمایش است را بدون رعایت قانون و ترک تشریفات واگذار کرد؟بدون در نظر گرفتن صاحبان اصلی آن.

حضرت عالی بفرمایید که دست کوتاه ما از چه کسی باید طلب استمداد کند؟ آیا کسی مهمتر از اهالی نمایش برای تولیت این اماکن هستند؟ دو سالن نمایش را واگذار کردند، تالار شهید آوینی و سالن شهدا، پس ما چه میشویم؟ حالا ما برای تمرین و اجرای کارهای خود باید کرایه بدهیم؟ التماس کنیم؟ به کی؟ آیا این کار به حاشیه راندن هنر و هنرمندان نیست؟ مکرر عرض می‌کنم می‌بایست برابر قانون، واگذاری انجام شود  که اگر چنین بود ما این مجال را داشتیم در یک مزایده عادلانه شرکت کنیم (ما یعنی اهالی هنر نمایش).

برادر بزگوار، جناب سردار حیات مقدم، تاکید میکنم چندی پیش بنده این داد را مرقوم به یک سیاهه تسلیم اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان کردم، ایشان بعد از کلی اطلاف وقت با پا فشاری بنده مدیر محترم مربوطه را از ماهشهر به اهواز فراخواندند جهت برسی شکایت بنده (در یک جلسه که بنده هم حضور داشتم) پر واضح بود که مشکل اصلی و سیاهچال رعایت نکردن قانون از سوی اداره کل ارشاد است. چرا که آنها کلا از ادارات شهرستانها بی خبر هستند. جلسه ای که می خواستند با مهربانی ساختگی و کلمه تعامل بین مدیران و مردم سر و ته آن را هم بیاورند، بدون هیچ راهکار و حل مشکل.

بزرگوار! سخن خود را با حدیثی از مرد عدالت به پایان می برم تا بیش از این سیاهه ام به طول نینجامد. «رَحِمَ اللّه ُ رجُلاً رَأى حقّا فَأعانَ علَیهِ ، أو رَأى جَورا فَرَدَّهُ ، و کانَ عَونا بالحقِّ على صاحِبِهِ .» رحمت خدا بر کسی که چون حقی را دید یاریش کرد و چون ستمی را دید از آن جلوگیری کرد وحق را در برابر ستمگر یاری رساند.

ومن الله تو فیق
سعید آلبوعبادی