در اینکه پس از اتمام بازی‌ها، چنین کنفرانس‌هایی در تمامی کشور‌های صاحب فوتبال درحضور اصحاب رسانه برگزار می‌گردد، شک و تردیدی وجود ندارد، اما بسیاری از مربیان و بعضی از خبرنگاران محترم چنان فضایی بر اینگونه نشست‌ها حاکم می‌کنند که نه تنها بینندگان و دنبال‌کنندگان فوتبال، به پاسخ‌های مورد نظر خود دست پیدا نمی‌کنند، بلکه شاهد صحبت‌هایی از مربیان محترم می‌شوند که فقط و فقط توجیهاتی جهت فرار از شکست‌هایی است که زمین و زمان را در رقم خوردن آن دخیل می‌دانند، به جز خود و اشتباهاتشان!!!!

هدف از برگزاری چنین کنفرانس‌ها، رسیدن به جواب‌هایی است که بینندگان را مجاب کند که در بازی‌ها چه مواردی اتفاق افتاده و علل باخت و برد تیم‌ها چه بوده و برای آینده چه برنامه‌ای دارند و مهمتر، چیز جدیدی به دانش بیننده و خواننده اضافه شود.

متأسفانه بسیاری از مربیان برنده و بویژه بازنده به جای پذیرش اشتباهاتشان و یا دلایل ناکامی خود در بازی؛ در کنفرانس‌ها، تیم‌های حریف را کوچک می‌کنند و تلاش حریفان و برد آن‌ها را بی‌مقدار کرده تا باخت و ناکامی خود را بنوعی توجیه کنند.
آن‌ها در اینگونه نشست‌ها، برای باقی ماندن به هر قیمت بر روی نیمکت‌ها، فرار رو به جلو را بخوبی بلدند و بنوعی، همه را قربانی می‌کنند. این مسأله دلیلی است که مربیان بازنده نمی‌خواهند بپذیرند که این خودشان هستند که باید مسوولیت شکست را به گردن بگیرند‌ و‌ بقولی مسوولیت‌پذیر باشند.

این عزیزان تا دلایل ناکامی خود را نپذیرند، مطلقا در پی رفع نقاط ضعف خود در تمرینات آینده نخواهند بود و اشتباهات بازی قبلی، مجدداً خود را در بازی نشان می‌دهد و تیم، بازی به بازی در سراشیبی سقوط قرار می‌گیرد و زمان را هم از دست می‌دهند.

البته بعضی از خبرنگاران محترم نیز به مربیانی که بازنده بازی هستند و تحت فشار سنگین روانی قرار گرفته‌اند، با مطرح کردن ِسؤالات حاشیه‌ای، مربیان را عصبی کرده و از طرح سؤالات مهم و کلیدی نیز طفره ‌می‌روند.

کنفرانس‌های مطبوعاتی پس از بازی برای مربیان بازنده مانند سالن شکنجه می‌ماند و خبرنگاران حرفه‌ای نیز باید شرایط سخت مربیان را درک کنند و فقط موارد فنی و دلایل شکست و راه برون رفت از آن‌ها را در این کنفرانس‌ها مطرح کرده تا بینندگان و خوانندگان هم به موارد جدیدی دست پیدا کنند.

سر الکس فرگوسن استاد چنین کنفرانس‌هایی بود. مربیان ما می‌توانند به کتاب زندگی نامه فرگوسن که یک فصل را به آن اختصاص داده، مراجعه کنند تا در این کنفرانس‌ها مسلط تر حاضر شده و بدین ترتیب ضعف‌های خود را در اینگونه مواقع برطرف کنند.

کنفرانس‌های خبری، در اصل یک جمع‌بندی فنی و منصفانه توسط مربیان از بازی‌های انجام گرفته می‌باشد که به بینندگان و هواداران تیم‌ها در درک بیشتر از شرایط تیم‌ها کمک می‌کنند که متاسفانه در اغلب مواقع، برخی مربیان ما از این فرصت برای سرپوش گذاشتن بر اشتباهات خود یا کاستی‌های تیم، استفاده می‌کنند‌.